Bazen bir fotoğraf çok fazla şey yazmanıza gerek bıraktırmaz. Ona bakmanız yeterlidir, yazmasanızda olur. Rafların arasında gezinirken dikkatimi çeken bu acı sos şişesi, küçük gövdesine tezat olan büyük iddiasıyla sanki sizi cesaret sınavına davet ediyor gibi. O artık hemcinsleriyle yan yana dizilmiş sıradan bir ürün şişesi değil. Beni kendine baktıran, güldüren, bana meydan okuyan bir şişe. Bana vadettiği şeye gelince, acı sevmeyen ve acıya dayanıklı olmayan biri olarak belki biraz eğlencenin yanında sınırlarımı ne kadar zorlayabileceğimi hissettiriyor. İşin lezzet kısmını ise acılı yemeyi bir ritüele dönüştürmüş Urfa'lı eşime bırakmayı çok daha uygun buluyorum.
Sonuç: Düşük acı değerine rağmen bolca yiyemeyeceğim lezzetli bir sos. İştah açıcı ve ağızda baskın bir baharat tadı bırakmaması hoşuma gitti. Güzel bir biber kokusuna rağmen beni pişman eden bir acılığı yok. Eşim'de tadını beğendi. İlk söylediği şey "Benim için normal bir acılık, ama sana acı gelebilir" oldu.
Canımın yanmasını ve lezzeti pek bağdaştıramayan insanlardan olduğum için, ilginç şişe tasarımlarıyla ilgilenmek bana yetiyor. Şişenin içindekiyle daha çok ilgilenecek olan eşime, şimdiden afiyet olsun diyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder